Λιποίδημα

Το λιποίδημα είναι χρόνια πάθηση του λιπώδους ιστού που οδηγεί σε συσσώρευση του λίπους, δημιουργώντας διόγκωση – πρήξιμο των άνω ή κάτω άκρων. Η συσσώρευση εμφανίζει κοινά χαρακτηριστικά σε αμφότερα τα πληττόμενα άκρα (μηρούς, γόνατα και γάμπες). Εμφανίζεται σχεδόν αποκλειστικά στις γυναίκες, με συχνότητα 10% και συνήθως αποδίδεται σε κληρονομική προδιάθεση. Αναπτύσσεται κατά την εφηβεία ή σε άλλες περιόδους ορμονικών διαταραχών. Προκαλεί έντονο πόνο, αίσθημα βάρους στα άκρα, δυσανεξία στην πίεση ή ακόμα και στην επαφή με το δέρμα, εκχυμώσεις, ευρυαγγείες και φλεβικούς κιρσούς.

Το λιποίδημα  εμφανίζεται και στα άνω άκρα με αύξηση του λιπώδους ιστού, χωρίς όμως να εμφανίζουν τόσο έντονες παραμορφώσεις. Η συσσώρευση λίπους γίνεται εντονότερη στους βραχίονες (μπράτσα) αλλά και στα αντιβράχια.

Συχνά το λιποίδημα συγχέεται με την παχυσαρκία, την κυτταρίτιδα ή το λεμφοίδημα και γι΄ αυτό η διάγνωσή του πρέπει να γίνεται αποκλειστικά με εξειδικευμένη κλινική εξέταση, βάσει λεπτομερούς ιστορικού και συμπτωμάτων, ειδική ογκομέτρηση των άκρων, παρατήρηση και ψηλάφηση των πρησμένων μελών και απεικονιστική τεκμηρίωση.

Το λιποίδημα, ανάλογα με τη βαρύτητά του διακρίνεται σε τέσσερα στάδια (I-IV): Αρχικά ως πρήξιμο πάνω από τους αστραγάλους, ενώ στα προχωρημένα στάδια υπάρχουν περιοχές στα γόνατα και στους μηρούς με πολύ μεγάλη συσσώρευση λίπους. Στο τελικό στάδιο ενδέχεται να εμφανίζεται ως ελεφαντίαση με πιθανή ταυτόχρονη στάση της λεμφικής κυκλοφορίας  (λεμφοστατικό λιποίδημα ή λεμφολιποίδημα).

Πως αντιμετωπίζεται το λιποίδημα: Ανάλογα με το στάδιο της πάθησης, οι ασθενείς μπορούν να επωφεληθούν από μη επεμβατικές θεραπείες για την παροχέτευση της λέμφου, την αποσυμφόρηση του λεμφικού δικτύου, τη μείωση του πόνου και την αποτροπή ινώσεων. Τέτοιες τεχνικές είναι η δια χειρών λεμφική θεραπεία αποσυμφόρησης, η επίδεση των άκρων, η χρήση ειδικών καλτσών και ενδυμάτων συμπίεσης, η χρήση συσκευών διαλείπουσας συμπίεσης, η χρήση laser χαμηλής ισχύος και η αερόβια άσκηση.

Η χειρουργική αφαίρεση λιπώδους ιστού συνίσταται για να αποκαταστήσει αισθητικά και λειτουργικά τα κάτω άκρα, να εξομαλύνει τα συμπτώματα της πάθησης και να αποτρέψει την εξέλιξη της νόσου. Σήμερα, σε αντίθεση με τις παλαιότερες τεχνικές λιποαναρρόφησης, νεότερες, εξειδικευμένες τεχνολογίες laser και υπερήχων επιτρέπουν την επιλεκτική αφαίρεση του πλεονάζοντος λιπώδους ιστού (λιπογλυπτική), με διαφύλαξη του λεμφικού και φλεβικού συστήματος και των παρακείμενων ιστών. Στα πλαίσια της χειρουργικής αντιμετώπισης του λιποιδήματος χρησιμοποιούνται επίσης βαριατρικές επεμβάσεις για τον έλεγχο του σωματικού βάρους καθώς και η μεταμόσχευση λεμφαδένων.