Καλοήθης Υπερπλασία του Προστάτη

Προστάτης ονομάζεται ο αδένας που βρίσκεται ακριβώς κάτω από την ουροδόχο κύστη και περιβάλλει το κάτω τμήμα της ουρήθρας. Αποτελείται από πολλούς ανεξάρτητους αδένες και η κύρια λειτουργία του είναι η παραγωγή σπέρματος και των υγρών που το τρέφουν και το μεταφέρουν κατά τη συνουσία. Το μέγεθος του προστάτη σε ένα άνδρα κάτω των τριάντα ετών είναι στο μέγεθος καρυδιού. Μετά την ηλικία των τριάντα ετών ο προστάτης αρχίζει να διογκώνεται περισσότερο. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να συμπιέζεται η ουρήθρα, μειώνοντας την χωρητικότητά της και την ελεύθερη ροή των ούρων. Ο ιατρικός όρος αυτής της διόγκωσης είναι καλοήθης υπερπλασία του προστάτη.

Βασικός παράγοντας εμφάνισης της καλοήθους υπερπλασίας είναι η ηλικία. Σύμφωνα με ιατρικές μελέτες, συμπτώματα υπερπλασίας εμφανίζονται σε ποσοστό 43% στους άνδρες ηλικίας 50 – 59 ετών και σε ποσοστό 88% στους άνδρες 80 – 89 ετών. Καθώς το μέγεθος του προστάτη αυξάνεται σε βάρος της χωρητικότητας της ουρήθρας, τα συμπτώματα της πάθησης γίνονται όλο και πιο έντονα επηρεάζοντας σημαντικά την ποιότητα ζωής των ασθενών. Περίπου στις μισές περιπτώσεις των ανδρών, η μεγέθυνση του προστάτη επιφέρει δυσλειτουργίες που οδηγούν στο γιατρό.

Στα συνηθέστερα συμπτώματα της Καλοήθους Υπερπλασίας του Προστάτη αναφέρονται: η μικρή ακτίνα ούρησης, η δυσκολία κατά την έναρξη της ούρησης,

διακοπή και επανέναρξη της ούρησης, σταγόνες στο τέλος της ούρησης, επιτακτική ανάγκη για ούρηση, συχνουρία, αδυναμία πλήρους κένωσης της κύστης. Καθώς υπολείμματα ούρων παραμένουν στην κύστη για πολύ χρόνο, δημιουργούνται φλεγμονές και άλλες επιπλοκές (επαναλαμβανόμενες ουρολοιμώξεις με κίνδυνο βλάβης των νεφρών, απόφραξη της ουρήθρας, κ.α.).

Πως γίνεται ο έλεγχος και η διάγνωση της Καλοήθους Υπερπλασίας του Προστάτη;

Η διάγνωση της καλοήθους υπερπλασίας περιλαμβάνει δακτυλική εξέταση από το ορθό για να διαπιστωθεί το μέγεθος και η σύσταση του προστάτη.

Η εξέταση των ούρων βοηθά στα να αποκλειστεί το ενδεχόμενο ουρολοίμωξης με συμπτωματολογία όμοια με αυτή της υπερπλασίας του προστάτη (προστατίτιδα, νεφρική νόσος) ενώ με η μέτρηση του ειδικού προστατικού αντιγόνου (PSA) στο αίμα βοηθά στη διάγνωση ύπαρξης ή μη καρκίνου του προστάτη.

Για τη διάγνωση πιθανόν θα απαιτηθεί υπερηχογράφημα για το μέγεθος και τη σύσταση του προστάτη, εξετάσεις ελέγχου της ροής και την ύπαρξη υπολείμματος ούρων στην κύστη μετά το τέλος της ούρησης, έλεγχος για τον υπολογισμό του βαθμού και της θέσης της απόφραξης, κ.α. (κυστεοσκόπηση, ενδοφλέβια πυελογραφία).

Τρόποι θεραπείας της καλοήθους υπερπλασίας του προστάτη

Ανάλογα με την περίπτωση η θεραπεία του προστάτη μπορεί να περιλαμβάνει συντηρητική αγωγή (φαρμακευτική), χειρουργική ή διουρηθρική αφαίρεση της υπερπλασίας. Η φαρμακευτική αγωγή συνήθως δεν προσφέρει ολοκληρωτική θεραπεία και συχνά συνεπάγεται μόνιμη λήψη φαρμάκων.

Οι χρησιμοποιούμενες χειρουργικές τεχνικές αφαίρεσης του προστάτη αν και είναι αποτελεσματικές, είναι αιματηρές και απαιτούν από τέσσερις (διουρηθρική προστατεκτομή) έως επτά μέρες νοσηλείας (ανοικτή προστατεκτομή) με αντίστοιχη διατήρηση του καθετήρα. Σε αυτές τις επεμβάσεις είναι πολύ πιθανή η ανάγκη μετάγγισης των ασθενών λόγω απώλειας αίματος.

Η επιλεκτική φωτοεξάχνωση της καλοήθους υπερπλασίας με τη χρήση ειδικού ουρολογικού laser είναι η πλέον σύγχρονη μέθοδος αφαίρεσης του προστάτη έχει μικρότερο χρόνο νοσηλείας και ελαχιστοποιεί το ενδεχόμενο επιπλοκών.